Er zijn literaire boeken die ik andermaal zou aanschaffen als het niet zo onzinnig was om van een titel twee of meer exemplaren met exact dezelfde inhoud in huis te hebben. Wanneer een bepaald werk van bijvoorbeeld Witold Gombrowicz of Nikolai Gogol in een nieuwe Nederlandse vertaling verschijnt – ik lees Pools noch Russisch –, houdt niets me meer tegen, ook al bezit ik van zo’n titel al twee Nederlandse vertalingen plus een Übersetzung en een translation.
Zo kocht ik Aantekeningen uit het ondergrondse van F.M. Dostojevski (vertaler: Monse Weijers, 2012) de dag nadat ik weer in de ban was geraakt van Fjodor M. Dostojewski, Herinneringen uit het ondergrondse (vertaler: S. van Praag, 1965).