Negen was ik, misschien tien, toen een klasgenoot zijn boekbespreking hield over De Brief voor de Koning. Vol enthousiasme vertelde hij over het geheime avontuur van Tiuri, de ridders en hun paarden, het gevaar dat telkens op de loer lag. Na een korte synopsis was het mij volkomen duidelijk: dit was een jongensboek, en ik liet het resoluut op de plank staan. Nu ik zo’n vijftien jaar later de Engelse vertaling in enkele dagen verslonden heb, realiseer ik me wat een gemis dit is geweest; eventjes was ik weer het dolgelukkige kind dat het beste boek uit de leeshoek had weten te veroveren. De Brief voor de Koning is niet voor niks een van de populairste Nederlandse kinderboeken en Dragt een waardige winnaar van de Griffel der Griffels. Vol verbazing was ik daarom ook toen ik tot de ontdekking kwam dat dit werk nooit eerder in een Engelse vertaling verschenen was, zelfs na het grote succes van eerdere vertalingen in andere Europese landen. Waarom heeft The Letter for the King zo lang op zich laten wachten?
The Letter for the King en de uiteindelijke ontvangst ervan in Groot-Brittannië zijn een mooi voorbeeld van de moeilijkheden waar zowel vertalers als uitgevers tegenaan lopen bij het benaderen van de Engelstalige markt. Wanneer een boek een (commercieel) succes is in de oorspronkelijke taal, lijkt de stap naar een vertaling in het Engels misschien vanzelfsprekend en makkelijk gezet. Door een overvloed aan Engelstalige werken van vaak van hoge kwaliteit lijkt de markt echter verzadigd, zeker waar het jeugdliteratuur betreft. Het in 2013 opgerichte Pushkin Children’s Books toont aan dat er hoop is voor vertaalde werken in het Engels. Naar eigen zeggen richt deze nieuwe tak van Pushkin zich op het publiceren van ‘the very best stories from around the world’ in een poging een nieuwe impuls te geven aan vertaalde jeugdliteratuur. Hieronder viel ook, ruim 51 jaar na de oorspronkelijke publicatie in Nederland, het klassieke werk van Dragt, vertaald door Laura Watkinson.