Onlangs is er weer eens een nieuwe volledige vertaling van Shakespeares Sonnetten verschenen. Het lijkt een natuurfenomeen te zijn van het Nederlandse literaire klimaat dat dit elke tien jaar één of twee keer gebeurt. Als we alle vertalingen zouden opsommen, komen we op een rijtje van minstens tien, en dan nog zonder de op internet gepubliceerde vertalingen mee te tellen. Wat hebben al deze vertalingen met elkaar gemeen? Ze zijn allemaal gemaakt door mannen. Katinka Tiemersma wil daar verandering in brengen.
